Renan Akyavaş
Viyana, yazı ve kışıyla adeta iki ayrı şehirde yaşadığını hissettiren şehirlerden biri. İki mevsim de şehir neredeyse tümüyle kılık değiştirir ve içinde yaşayan insanların ruhları da bu duruma dâhildir. Viyana’nın insanları kışın her ne kadar evlerindeki kabuklarına çekilir, sokaklar sessizleşir ve yerini kışın dondurucu ayazına bırakırsa, yazın da konserlerle, sokak festivalleriyle tüm şehir sanki bir o kadar ayaklanır. Hâl böyle olunca, tüm Avusturyalılar sıcak havanın tadını en son ana kadar çıkarmaya niyetlidir.
Tam bu sebeple, yazın bitimi ve sonbaharın gelişiyle bağ bozumunun başlamasının ardından Viyana’nın tüm sakinleri üzüm bağlarına ve şarap bahçelerine akın eder. Eylül ve Ekim ayı boyunca Viyana’nın eteklerinde yer alan üzüm bağlarında bütün sene bu sezonu bekleyen ahşap yapılardan oluşan “heuriger” denen şaraphaneler full kapasiteyle şarap ve yemek sunarlar. Bu sezonun olmazsa olmazı ve sonbaharın gelişinin Avusturya’daki en sembolik kanıtı ise her şarap üreticisinde bulunabilen “sturm” adlı içkidir.
Sturm’u, bağ bozumunun ilk hasadıyla yapılan bir ‘genç’ şarap veya yarı fermente olmuş alkollü üzüm içeceği olarak tarif etmek mümkün olabilir. Beyaz veya kırmızı üzümden asidik ve bir hayli tatlı olan bulanık bir içkidir ve bu şekerli tadının ardında barındırdığı alkol hızlı içimi sayesinde bir anda tehlikeli bir hâl de alabilir.
Ancak bahsettiğim tehlike daha çok bağların arasında arkadaş gruplarıyla yüksek sesle Avusturya halk şarkıları söylemek ve fazla sturm tüketmenin verdiği yüksek bağırsak hareketliliği gibi durumlar barındırır. Bilinçli tüketmek gerekir.
Sturm’un önemli özelliklerinden biri de saklanabilir olmamasıdır. Bir kez haznesinden çıkarılan sturm hızla fermantasyona devam ettiği için açıldıktan sonra birkaç gün içinde tüketilmesi gerekir.
Viyana’nın sonbahar ayları, normalde her durumdan şikâyet etmesiyle ünlü insanlarının soğuk havaların gelişine söylenmeye başlamadan önceki son dönemeçte güneşten hâlâ keyif aldıkları zamanlardır. En nihayetinde, yakın arkadaşlar ve sturm eşliğinde gün batımında bir üzüm bağının tepesinde Viyana’ya ve kenarından geçen Tuna nehrine bakarken yapılandan daha iyi bir yaza veda düşünülemez.
Renan Akyavaş, 2016 yılında Boğaziçi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler bölümü bitirdikten sonra Budapeşte’ye giderek Orta Avrupa Üniversitesi’nde (CEU) Uluslararası İlişkiler dalında yüksek lisansını tamamladı. Yüksek lisans tezinde barış ve çatışma çalışmaları odaklı çalışan Renan, 2017’den bu yana Viyana’da Uluslararası Basın Enstitüsü’nde (IPI) Türkiye Program Koordinatörü olarak görev yapıyor. Seyahat etmeyi ve yeni kültürleri öğrenmeyi seviyor, İngilizce ve Almanca konuşuyor ve de Arapça öğreniyor.
