Türkiye’de iktidar sıkıştığında geminin içerisine 82 milyonu bindirip tur attırıyor. Diğer zamanlarda geminin keyfi sefasını iktidar mensupları üst kademe siyasetçiler ve patronlar sürüyor. Deprem oluyor saatle geçmeden gündeme bağış geliyor. En son Elazığ depremini hatırlasanıza, artçı depremler sürerken Kızılay başkanı halktan bağış yapmalarını istemişti. O zamanda bir bütün olup yaralarımızı saracağımızı söylemişti devleti yönetenler. Devlet kimi köylere çadır göndermemiş büyük bir depremde neleri yaşayabileceğimizin ön provasını izlettirmişti.
Şimdide büyük bir ekonomik krizin içerisindeyken bir de salgın kapımızı çaldı. Bu salgın dünyaya yayılmış ve hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını söyleyen analizciler bir yana Avrupa bu kriz karşısında asgari ekonomik tedbirleri halka da yansıtırken Türkiye, ekonomik tedbirlerde sadece sermaye sınıfının çıkarlarını gözetmeyi tercih ediyor. Bu iktidarın sınıfsal aidiyetiyle alakalı ve örgütlü toplumsal bir tepkinin olmadığı ile ilişkilidir.
Avrupa ülkelerindeki halka dönük asgari tedbirleri aldırtan neden işçi sınıfı hareketinin geçmiş derinliği ve bugün kendisini dönem dönem yeniden hissettiriyor olmasından kaynaklanıyor. Hiçbir ülkenin kapitalistleri kendiliğinden bir şey vermiyor. İşçi sınıfı almak için örgütleniyor, mücadele edip alıyor.
Bugün Disk, Kesk başta olmak üzere sendikalar iktidardan alınmasını istedikleri yedi maddelik bir talep oluşturdular. Bu talepler emekçi halkın bu dönemde yaşamını sürdürmeleri için gereken asgari istekleri oluşturuyor.
1. Temel, zorunlu ve acil mal ve hizmet üreten işler dışında bütün işlerde salgın süresince çalışma acilen durdurulmalıdır.
2. Salgın süresince işten çıkarmalar yasaklanmalı, küçük esnaf desteklenmeli, çalışanlara ücretli izin verilmeli ve işsizler için ise koşulsuz işsizlik maaşı ödenmelidir.
3. Tüketici, konut ve taşıt kredileri ile kredi kartı borçları ve elektrik, su, doğalgaz ve iletişim faturaları salgın riski boyunca faiz işletilmeden ertelenmelidir.
4. Bu süreçte özel sağlık kuruluşları kamu kontrolüne geçirilmeli, yurttaşların sağlık hizmetlerine erişimi istisnasız ve ön koşulsuz bütünüyle parasız olmalıdır.
5. Salgınla mücadelede koordinasyonda katı bir disiplin uygulanmalı, bilimsel yaklaşım ve bilgi paylaşımında açık ve şeffaf olunmalıdır. Güven kriteri haline gelen Covid-19 Testleri konusunda bilimsel-yaygın-hakkaniyetli ve sonuçların hızla açıklandığı bir işleyiş hakim kılınmalıdır.
6. Başta hekimler, sağlık ve belediye çalışanları olmak üzere, tüm zorunlu işlerde koruyucu ekipman başta olmak üzere bütün eksiklikler giderilmeli, herhangi bir aksama yaşanmayacağına dair güven verilmeli ve bu işlerde çalışan herkes düzenli olarak testten geçirilmelidir.
7. Salgın dönemlerinde dezavantajlı kesimler olarak kabul edilen; hiçbir geliri ve birikimi olmayan yoksullar, göçmenler ve tutuklu/hükümlüler için yaşamlarını ve sağlıklarını koruyacak fiili ve yasal düzenlemeler hayata geçirilmelidir.
İktidar bu süre zarfında halkın zaruri ihtiyaçlarını karşılamayacağını, ısınmak, barınmak, yiyecek gibi aynı zamanda artan işsizlik karşısında yine bağlayıcılığı olmayan patrona tavsiyelerde bulunarak bu krizin faturasını bütün halka kesmeye çalışıyor.
İktidar bu salgın süresince açıkladığı tedbirlerde bütün inisiyatifi patronlara bırakmış ve onların zarar görmemesi üzerinden ekonomik tedbir paketleri açıklıyor. Erdoğan’ın en son yaptığı açıklama da yine milli birliği işaret edip başlattığı yardım kampanyası yoksula yardım etmek için halktan bağış istemesi ve ramazan ayının yaklaşması ile birlikte dini bir mecburiyet olan zekatı hatırlatması bu kampanyanın bir dayanışma değil yine bir dini işlem olan sadaka olduğunu göstermiş oldu.
Bir şeyi daha işaret ediyor ki. İşçi sınıfı asgari talepleri için dahi örgütlü, dinamik siyasetin bir parçası olması gerekiyor. Salgın sonrası Dünya’nın eskisi gibi olmayacağını söyleyen analizcilere işçi sınıfının penceresinden bakan bir siyasetçi olarak söyleyeceğim şudur, işçi sınıfı için kamuculuk, planlama yani sosyalist iktidar arayışı ve kuruluşu olmazsa olmazdır.
