Pandemi sürecinde ne kadar da yokluğunu hissettik AVM’lerin, çünkü son dönemde hayatımızda birçok ihtiyacımızı karşıladığımız yerler oldular. Sinema salonları, çocuklar için oyun alanları, yemek alanı, alışveriş yaptığımız birçok seçenek ile mağazaları aynı zamanda yüzlerce genç işçisi ile birer yaşam alanları oldular.
Yaşamak ile çalışmak arasında salgın sürecinde kalan milyonlarca emekçiden bir bölümünü oluşturan satış danışmanları için ekstra arada kalışta mağazaların aylık koydukları satış hedeflerine ulaşma konusunda uygulanan baskı, takım liderlerinden başlayıp, mağaza idari yöneticilerine kadar hepsi bu baskının aracı oluyorlar. Saatlerce aynı müziklerin çaldığı bu mağazalarda, dinlenme saatlerinin müşteri yoğunluğuna göre belirlendiği bol ışıklı mekanlar.
Bu çalışma koşullarında patronların işçilerden beklediği “Güler yüzlü ol müşteri memnuniyeti kazan.” Müşteri memnuniyetinin önemi patronlar için süreklileşen satış ile elde edeceği kar. En az günde 8,5 saat çalışan AVM emekçileri ayaklarına kara sular inerken satış stratejisinin bir parçası olarak gülmek zorundalar.
Güvenlik görevlileri ise AVM açılmadan gelip bütün iş yerleri kapanana kadar çalışırlar. Uzun mesai saatlerine uğradıkları mobbing de eklenir.
Temizlik işçilerinin ise salgın devam ederken açılan AVM’deki iş yükü iki kat daha arttı. Alınan tedbirlerin bir çoğu hijyen hassasiyetini artırdı. Temizlik işini üstlenen taşeron şirketler hali hazırdaki işçileriyle artan iş yükünü karşılamayı tercih ettiler. Bu tercih ekonomik ve sosyal haklarda bir iyileşmeye de neden olmadı.
Emekçilerin ekonomik ve sosyal haklarındaki geriye gidişin devam ettiği bu dönemin süreklileşeceği görülüyor. Bu sektörün yoğunlukla genç emekçilerden oluşması ve sendikal deneyim yoksunluğu hak aramada sendikaların önemi yeni bir sınıf odaklı sendika ile buluşacak bu toplamın saldırıları geri püskürtecek deneyim biriktirmesinin önünü açacaktır. Yeni kurulan Birlik Sendikası bu alandaki boşluğu doldurup yeni bir sendikal deneyim için yola çıktı.
