Acaba yarın neler olur ve unuturuz? Renksiz bir ülke olarak kaldığımız şu günlerde maruz kaldığımız tek rengin kan kırmızısı olması ne acı. Oysa ki renklerimiz kültürümüz olarak kalmalıydı.
“Hiçbir iktidar masum değildir. Bütün iktidarlar öyle ya da böyle, birinin katilidir…” -Zülfü Livaneli
Havalar soğudu. Haliyle canım fena halde boza çekiyor ama kalkıp da Vefa’ya gitmek zor iş. Eskiden kış geceleri sokaktan bir ses gelirdi. ‘’Boooza! Bozacıııı!’’ Aşağı in, al bozanı evinde sıcacık iç. Sabahları komşun, iş arkadaşın Dikran, Raşel, Eleni ile selamlaş, sohbetini et. Ne güzelmiş değil mi? Artık onlar yok çünkü kovduk. Şimdi Azad’a, Rojda’ya tahammül edemiyor yok sayıyoruz. Şimdi sıra onları kendi yurtlarından kovmaya geldi belli ki. Hatta Aslı ve Mehmet’i de kovup hepsinin yerine onlar istemediği halde Aişa ve Habib’i yerleştirelim. Evlerine dönemesinler diye oraları bombalayıp sınırları koruyoruz diyelim. Nasıl fikir?
Kimsenin mutlu olmadığı, masumların kanıyla, ahıyla dolu bir ülke kurup buna da devlet diyelim olur mu?
Önce tarihimizle yüzleşmeyerek başlayalım. Sonra işlediğimiz suçları başka örgüt ve devletlere atarak kurban suçlayıcılık yapalım. Yeterli gelmeyecektir muhtemelen. O yüzden farklı dine mensup insanları ödeyemeyecekleri vergilere boğalım. Bundan vazgeçtik o yüzden başka bir çare bulmak gerekebilir. Buldum evet! Yalan bir haber yayımlatarak halka evlerini yaktırabiliriz. Böylece korkup daha çabuk giderler ve kalan evlerini, eşyalarını hazinemize geçirebiliriz.
Sadece dinleri ayırmak yetmediği için mezhepleri de ayrıştırıp evlerini işaretleyebilir, bir otelde yakabiliriz değil mi? Sanırım kanlı ve korkunç bir ülke kurmaya çok yaklaşıyoruz. Darbe yapıp masum insanlara işkence etsek ya da kitapları yaksak nasıl olur? Belki köyleri yakıp köylüleri örgüt bağlantısıyla da suçlayabiliriz.
Belki sonra gözaltında insanları öldürüp, ailelerine yakınınız kayboldu da diyebiliriz. Sahte bir darbeyle yine masum insanları sokağa döküp ölümlerine neden olabiliriz. El ele olduğumuz cemaatlerle bir anda kötü olup, bize güvendiği için o cemaate giren insanları hapse atabiliriz. Halk açlıktan kırılırken kendi sarayımıza bakıp ‘’Ekonomi çok iyi’’ de diyebiliriz. Her seçime yakın etrafa bombalar yağdırıp bunları örgütlerin üzerine de atabiliriz. Bunları yaparak harika bir kanlı devlet kurabiliriz değil mi? Hatta bunu ejder meyveli bir smoothie içerek kutlarsak harika olur.
Yoksa bunları yapmış mıydık? Bizim ülkenin hafıza çok siliktir. Böyle şeyleri hemen unuturuz. Konuşmayı da yersiz buluruz bunu da mizaha vurup ‘’Silivri soğuktur.’’ Der güleriz. O yüzden ben hatırlamıyorum. Yapmış mıydık diye size sorayım.
Acaba yarın neler olur ve unuturuz? Renksiz bir ülke olarak kaldığımız şu günlerde maruz kaldığımız tek rengin kan kırmızısı olması ne acı. Oysa ki renklerimiz kültürümüz olarak kalmalıydı. Çeşit çeşit yemeklerimiz, her dilden müziklerimiz, eski ve başarılı mimarimiz yansıtmalıydı bizi. Masumların kanı ve ahı değil.
Ne zaman dışarıya çıksam çığlıklar duyuyorum. Bu ülkede acının olmadığı yerler o kadar azaldı ki ne zaman bir yerde huzurla yürümek istesem bunu başaramıyorum. Dikran, Raşel, Eleni, Aişe, Habib, Aslı, Mehmet hepsi feryat figan ağlıyor ve isyan ediyor. Neden hiçbir suçları yokken bunlar oldu diye soruyorlar bana. Neden bizi koruması gereken devlet bize bunları yaptı? Hani devlet bizim babamızdı diyorlar. Devlet sadece onun istediği gibi bir evlat olup, onun yaptığı kötülükleri örtersek bizim babamız diyorum. Gitmek istiyorlar ama ruhları burada sıkışmış. Onlara yapılanların hesabı sorulmadıkça da huzur bulup gidemeyecekler.
***
Kobane’ye yapılan saldırıyı kınıyor ve masumların ölmesine dayanamıyorum. Umarım en kısa zamanda bu bombardıman durur ve bedeli ödenir.
