Gençlere yönelik olarak yapılan kötü bir siyasal iletişim, yetişkinlere yapılan kötü işlerden çok daha tehlikelidir. Bu kitlenin WOM (kulaktan kulağa yayma yetisi) etkisi, yetişkinlere nazaran dört kat daha yüksek.
Gençlerin yetişkinliğe geçişleri geçmişteki jenerasyonlara göre çok daha uzun sürüyor.
Siyasilerin iletişim kurması zor bir kitle.
İletişimi oya döndürmek bakımından ise çok çok zor bir kitle.
Hayat felsefeleri, Oscar Wilde’ın “dünyada konuşulmaktan daha beter tek bir şey vardır, o da konuşulmamak” söylemi.
Siyasiler gençlere sürekli kendilerini anlatmaya çalışıyorlar, oysa gençler kendilerinin konuşulmasını istiyorlar.
İşte bu amaç doğrultusunda teknolojiyi insafsızca kullanıyorlar. Yeni oluşmuş spesifik sosyal mecraların ünlüleri de bu trendin sonucu.
Bu yeni ünlüler çoktan dijital evrende yaşam ekosistemlerini ve paralel kimliklerini oluşturdular ve orada yaşamaya başladılar bile. Beni konuş diyorlar siyasilere.
Bu gerçek olmayan kimlikleriyle sosyalleşiyorlar, flört ediyorlar, gerçek olmayan dost ağları kuruyorlar, paylaşıyorlar, övünüyorlar, bazen yalan söylüyorlar, bolca dedikodu yapıyorlar.
Her şeyleri anlık. Gece aşırı popüler olmak istiyorlar. Asiler. Kuralları reddediyorlar.
Öncelikle siyasal iletişimde bir hatayı düzeltmekle başlayalım.
Genç denince siyasilerin ilk aklına gelen umuttan bahsetmek. “Geleceğimiz gençlerimiz” söylemlerin en klişesi.
Oysaki gençler kendilerini anlatırken asla umuttan bahsetmiyorlar.
Kendileri önceki jenerasyonun mahvettiği şeylerin sorumluluğunu ve birilerine umudu olmayı da konuşmayı da reddediyorlar ve bu gibi söylemleri fazlaca “sıkıcı” buluyorlar.
Bu aralar gençler kendilerinden bahsederken genellikle korkularından bahsediyorlar.
Gençleri anlamanın birincil yolu bu aralar korkularını anladığınızı göstermek.
En büyük korkuları ise sıradanlık. Günlerin aynı rutinde ve aynı sıradanlıkta geçmesi.
Ekonomiden dolayı da her günleri bir öncekinin aynısı olmuş durumda.
İşte bu yüzden mutluluklar onlar için hep anlık ve çok kısa süreli.
Mutluluk her genç için bir kalp atışı. O an seni mutlu edecek bir şey yapma şansı yakalıyorsan yapacaksın. Beklemeyeceksin.
İletişimi yetişkin kitleden çok daha iyi anlama yetisine sahip olmalarına rağmen, bile bile siyasal mesajları anlamak ve algılamak istemiyorlar. Yetişkinlere göre çok daha eleştiriye meyilliler. Haklılar.
Eğlenmediler mi, anlatmaya çalışarak hiç boşuna yormayın kendinizi, dinlemiyorlar. Eğlenmiyorlarsa anlamıyorlar, anlamak istemiyorlar.
Kısa ve öz iletişimlerden hoşlanıyorlar.
Kısa ve öz olamadınız mı? Fazla ayrıntı mı verdiniz? Bu gereğinden fazla çaba gösterdiğiniz anlamına geliyor.
Asla gereğinden fazla çaba gösterilmemesi gereken bir kitleler. Çünkü “cool” olanlar gereğinden fazla çaba göstermez.
Bu zor kitlenin tav olduğu belli konular var.
Tabii ki en önemlisi özgürlük teması. Gençlerin çoğu bu aralar “otoriteye” karşı bir şekilde baş kaldırdığına inanıyor.
Kesinlikle hiç biri kendini uysal olarak tanımlamıyor.
Mutlaka baş kaldırılacak birini veya bir şeyi buluyorlar.
Diğer önemli bir konu başlığı ise Şehir Efsaneleri’dir.
Gençler cool, komik, absürt şehir efsaneleri dinlemekten ve anlatmaktan çok hoşlanıyorlar.
Bu muhabbeti yaptıracak bir dayanak noktası oluşturulması gerekiyor.
Bunu yapmanın yollarından biri anlık popülarite kazanmış internet olaylarını hızlıca iletişime taşımak.
Gençlere yönelik olarak yapılan kötü bir siyasal iletişim, yetişkinlere yapılan kötü işlerden çok daha tehlikeli sonuçlar doğurur.
Bu kitlenin WOM (kulaktan kulağa yayma yetisi) etkisi, yetişkinlere nazaran dört kat daha yüksek.
