Türkiye’de engelli ve yaşlı bakımı büyük oranda kadınların üstüne düşen bir zorunluluk oluyor. Kadınların bu koşullardan dolayı iş gücüne katılamama durumundan kaynaklanan gelir ve sosyal güvenceden mahrum oluşu çözülmesi gereken bir sorun olarak duruyor.
Evde bakımı zorunlu olan engellilerin anneleri sosyal güvencenden yoksunlar. Anayasanın 60. maddesinde ”Herkes sosyal güvenlik hakkına sahiptir. Devlet, bu güvenliği sağlayacak gerekli tedbirleri alır” yazar. Ancak engelli çocuğuna bakmak mecburiyetinde olan anneler bu haktan yararlanamazlar. Türkiye’de engelli ve yaşlı bakımı büyük oranda kadınların üstüne düşen bir zorunluluk oluyor. Kadınların bu koşullardan dolayı iş gücüne katılamama durumundan kaynaklanan gelir ve sosyal güvenceden mahrum oluşu çözülmesi gereken bir sorun olarak duruyor.
Yüzde 40 ile 69 engelli vatandaşlara verilen ücret 657 lira, Yüzde 70 ve üzeri engelli vatandaşlara ödenen 1.024 kuruş. Engelli yurttaş hayatta olduğu sürece bu gelire sahip oluyor.
Engelli bakımını üstlenen anne ise çocuğunu kaybettikten sonra gelirsiz ve sosyal güvencesiz kalıyor.
Ankara Engelli Çocuk Anneleri ve Gönüllüleri Derneği, Change.org üzerinden bir imza kampanyası başlatmış. Aynı zamanda video ve afişlerle de yasa yapıcıları ve ilgili kurumları bu sorunun çözümünde üzerlerine düşen görevi yapmaya davet etmişler.
Her yurttaşın eşit bir şekilde yaşamını sürdürmesi bu koşulların sağlanması gerekir. BM Engelli Hakları Sözleşmesi’nde engellilerin eşit yurttaşlık hakları olduğu gibi engelli bakımını üstlenen annelerin de eşit yurttaşlık hakkı olmalıdır. Ya da iktidar engelli bakımında üzerine düşen görevini yerine getirip engelli yurttaşların daha iyi koşullarda yaşayacağı mekanları ve bütün bakım sürecini üstlenmelidir. Ekmek, sağlık insanların temel gereksinimidir. İktidarlar bu ihtiyaçları karşılama gibi bir görevi her koşulda vardır.
Derneğin imza kampanyasında yaptığı çağrıyı paylaşarak yazımı bitireyim
Ağır engelli çocuğun bakımını üstlenen engelli anneleri istihdam sürecine dahil olamamakta ve bundan dolayı da gelirden ve sosyal güvenceden yoksun kalmaktadır.
2022 sayılı “65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında Kanun” ve 2828 sayılı “Sosyal Hizmetler Kanunu” gereği engelli bakımını üstlenenlere, aile içinde kişi başına düşen gelir kriteri esas alınarak “bakım aylığı” adı altında ödeme yapılarak gelir konusunda yaşanan mağduriyet bir ölçüde giderilmeye çalışılmaktadır.
Fakat bu aylıktan faydalananlar, özellikle de kadınlar sosyal güvenceden yoksun kalmaya devam etmekte, başkalarına bağımlı olarak yaşayarak bağımsız yaşam hakları ihlal edilmektedir.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 60.maddesinde “Herkes, sosyal güvenlik hakkına sahiptir. Devlet, bu güvenliği sağlayacak gerekli tedbirleri alır…” denilmektedir.
Anayasanın ilgili hükmünün uygulanması ve söz konusu hak ihlalinin ortadan kaldırılması için engelli bakımını üstlenen kadınların sosyal güvenlik primlerinin devlet tarafından karşılanmasını ve 5510 sayılı “Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun” “Sigortalı Sayılanlar” başlıklı 4. Maddesine “Evde Engelli Bakımını Üstelenenler” ibaresinin eklenmesini,
Talep ediyorum.
https://engellicocukanneleri.org/
