Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Dairesi’nin hazırladığı Temmuz 2018 işsizlik raporuna göre, ‘Gerçek işsizlik oranı yüzde 17,3, (5 milyon 872 bin); kentsel genç isşizliği yüzde 19, genç kadın işsizliği yüzde 22, kentsel genç kadın işsizliği yüzde 25, yüksek öğrenim işsizliği yüzde 10,9″ olarak açıklandı.
Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) açıklamasına göre, 15 ve daha yukarı yaştakilerde işsiz sayısı Nisan döneminde geçen yılın aynı dönemine göre 201 bin kişi azalarak 3 milyon 86 bin kişiye geriledi.
TÜİK’in “işsizlik tek haneli rakamlara indi” açıklamasının ardından bir açıklamada Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu Araştırma Dairesi’nden (DİSK-AR) geldi.
DİSK-AR, Türkiye İstatistik Kurumu TÜİK’in 16 Temmuz 2018 günü açıkladığı Nisan 2018 dönemi İşgücü İstatistiklerini değerlendirdi.
DİSK-AR’ın işsizlik ve istihdama ilişkin değerlendirmeleri aşağıda yer almaktadır:
*Dar tanımlı standart işsizlik yüzde 9,6’ya düşmüş olmasına rağmen, mevsim etkilerinden arındırılmış işsizlik 10,3 olarak gerçekleşti ve bir önceki aya göre 0,4 puan artış gösterdi.
*Mevsim etkilerinden arındırılmış standart işsiz sayısı 103 bin artarak 3 milyon 188 binden 3 milyon 291 bine yükseldi.
*Mevsim etkilerinden arındırılmış tarım dışı işsizlik yüzde 12,2 olarak gerçekleşirken, mevsim etkilerinden arındırılmış genç işsizliği 17,9 olarak gerçekleşti.
*Geniş tanımlı işsiz sayısı 5 milyon 872 bin, geniş tanımlı işsizlik oranı ise yüzde 17,3 olarak hesaplandı.
*Kadın işsizliği yüzde 12,6, genç kadın işsizlik oranı yüzde 22 olarak gerçekleşti. Yüksek öğrenim işsizliği 10,9 olarak hesaplandı.
*Ne eğitimde ne istihdam da (NEET) olanların oranı yüzde 21,3 olarak açıklandı.
*2,5 milyonu aşkın genç ne eğitimde ne istihdamda yer alıyor.
İŞSİZLİĞE KARŞI ÖNERİLER
DİSK’in işsizliğin azaltılması ve istihdamda kalıcı ve güvenceli artış sağlanması için önerileri ise şu şekilde sıralandı:
*İş başında eğitim adı altında çırak, stajyer, kursiyerlerin ve bursiyerlerin ucuz işgücü deposu olarak kullanılması uygulamasına son verilmelidir.
*“Herkesin çalışması için, herkesin daha az çalışması” ilkesi doğrultusunda haftalık çalışma süresi gelir kaybı olmaksızın 37,5 saate, fazla mesailer için uygulanan yıllık 270 saat sınırı, 90 saate düşürülmelidir.
*Uluslararası çalışma normları doğrultusunda herkese en az bir ay ücretli yıllık izin hakkı tanınmalıdır.
*İstihdam artışlarında kamunun payı dikkate değerdir. Kamu istihdamının artırılması, kamuda eğreti ve güvencesiz çalışma biçimleri yerine, kadrolu ve güvenceli istihdam artışının sağlanması yaşamsal önemdedir.
*Kamu girişimciliği ve hizmetleri istihdam yaratacak şekilde yeniden ele alınmalı ve kamuda personel açığı derhal kapatılmalıdır.
*Güvencesiz çalışma biçimlerine son verilmeli, tüm taşeron işçilere kadro verilmelidir. Kamu taşeron işçileri kamu işçisi olarak kadroya alınmalıdır.
*Uluslararası Çalışma Örgütü ILO’nun “insana yaraşır iş” yaklaşımı temelinde herkese güvenceli ve nitelikli işler sağlanmalıdır.
*Sendikal hak ve özgürlüklerin kullanımı güvence altına alınmalı, sendikal barajlar kaldırılmalı, herkesin sendika hakkını özgürce kullanabilmesi için gerekli yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
*Toplum yararına çalışma programları kapsamında çalıştırılanlar daimî işçi statüsüne geçirilmelidir.
*İşsizlik Sigortası Fonunun amaç dışı kullanımına son verilmelidir.
*Kadın istihdamının artırılması ve işsizliğinin azaltılması için işgücü piyasalarındaki cinsiyetçi uygulamalara son verilmeli, ev içi bakım hizmetleri devletin gereken nitelikli, yaygın ve ücretsiz bakım hizmetlerini sağlaması ile kadının üzerinden alınmalıdır.
