Aşk hali insanın en yalın halidir diye düşünürüm.
İnsan aşık olduğu kadar insandır da denilebilir…
Bunlara şunları da ekleyebiliriz:
Aşk devrimci bir varoluştur.. Sürekli bir hareket hali, kesintisiz bir teyakkuz durumudur.
Peki eğer bu bir ‘halse’ ya da bir süreçse bunu bir güne sığdırmak mümkün müdür?
Cevabımız hayır olsa da böyle bir günün olmasının da sakıncası yoktur. Sonuçta dile getirilen sevgidir. Günün kadim kökenine yöneldiğimizde ise iyi ki de böyle bir gün var diyoruz.
Bu gün sevgililer günü olarak ifade ediliyor. Yani 14 Şubat.
Katolik Kilisesi el çabukluğuyla Aziz Lalentin’e bağlayarak kendilerine mal etmiş bu günü. Oysa kökeninde kadimde kutlanan baharın gelişini müjdeleyen bereket / doğurganlık tanrıçasına yönelik bir tören var. Şubatın ortalarında kutlanıyor ve tam üç gün sürüyor.
Bu tarihlendirme üç günlük kutlama töreni tarihi Anadolu Alevileri için çok özel bir anlam ve önem taşıyor.
Doğurganlık ve bereket…
Kıştan kurtuluş ve baharı karşılama…
Aleviler tam da bu günlerde üç gün Hızır Orucu tutuyorlar.
Oruç sonrasında ise Hızır Bayramı kutlanıyor.
Hızır’ın Alevilikte eren, evliya nitelikleri var ama tüm bunları da aşan iyilik, güzellik, kurtarıcı tanrısal özellikler gösteriyor.
Hızır’dan insanlar hep iyilik güzellik görüyor.
Hızır darda, zorda kalmışların yardımına koşuyor.
İnsanları yokluktan kurtarıyor, hastaları iyileştiriyor, ayrı düşmüşleri kavuşturuyor.
Kışın hayatın kapanan kapılarını baharla insana yeniden açıyor.
Bolluk, bereket saçıyor.
Bereketse doğurganlıkla, baharla, yeşillikle geliyor.
Aşk ve sevginin kaynağı kadın oluyor.
Anadolu’da varoluş, bereket ve yaşamın binlerce yıl anatanrıça ile simgelenmesi insanlığın doğayı ne kadar doğru okuduğunu gösteriyor.
Doğa varsa hayat var.
Kadın varsa hayat var.
Günümüzden 3500 yıl önce Aleviliğin merkezi Çorum’da Anatanrıça Arinna’nın güneş tanrıçası için gülbenk okunarak onun yüceliği, eşsizliği dile getiriliyor.
‘‘Büyük Güneş Tanrıçası Arinna…!
Sen yüce bir tanrısın.
Adın öbür adlardan üstün tutulur.
Senin tanrısallığın öbür tanrılarınkinden üstün tutulur.
Yalnız bu mu Ey Güneş Tanrıçası,
Öbür tanrılar arasında da en saygıdeğer yalnız Sensin;
Ey Güneş Tanrıçası en büyük yalnız sensin; eşsizsin…
Yok hayır!
Hiçbir tanrı seninle kıyaslanacak kadar saygın olamaz
Hiçbir tanrı seninle kıyaslanacak kadar büyük olamaz …’’
Tanrıçanın gülbengini, Arinna’nın türküsünü çalıyorlar. Alıp kendi tanrılarına yapıştırıyorlar. Ama bu sıfatlar onlara hiç yakışmıyor.
Karanlığa, kışa, bunalmışlığa itiraz ve yeniden doğuş Bozatlı Hızırla oluyor.
Yeniden doğuş aşkla oluyor.
Aşksa bayram oluyor…
Hızır Bayramı…
