AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın “metal yorgunluğu” söylemiyle başlayan teşkilatlarda tekrar dizayn ve belediye başkanlarının görevden alınmasının altında 2019’a dair endişeler olduğu dile getiriliyor.
Cumhuriyet Gazetesi’nden Erdem Gül’ün kaleme aldığı yazıda, Çok kolay olmayan ve kendi içinde riskler taşıyan İstanbul’da Kadir Topbaş ve Ankara’da Melih Gökçek’in gönderilmesi kararının doğrudan 2019 seçimleri açısından varlık yokluk düzeyinde ele alındığı belirtiliyor.
Parti tarihinde ilk kez tümü bir arada yaşanan 5 korkuya ilişkin parti kulislerinde konuşulan başlıklar şöyle:
-Belediye dezavantajı: AKP, 1994’te RP’nin İstanbul ve Ankara başta olmak üzere yaygın olarak kazandığı belediyeler üzerinde yükseldi. Partinin iktidara yürümesinde en önemli avantajı belediyelerin çalışmaları oluşturdu. Belediyeler, partinin büyümesine hep katkı sağladı. Ancak 2014 yerel seçimlerinde ilk kez ibre tersine dönmeye başladı. Belediyelerdeki oy oranları partinin oy oranının altına düşmeye başladı. Anketler bu düşüşün sürdüğünü gösteriyor. Bu düşüşte birçok nedenin yanı sıra başkanların yıpranması çok önemli bir neden olarak öne çıkıyor. 16 Nisan referandumunda İstanbul ve Ankara’da evet oylarının hayır oylarının gerisinde kalması da belediyelerdeki düşüşün bir göstergesiydi.
-Dava adamı-profesyonel siyasetçi: AKP’de, yalnızca belediye başkanlarına değil, metal yorgunluk tespiti çerçevesinde teşkilata da operasyon yapıldı. 22 il başkanı istifa ettirildi ya da görevden alındı. Kongre sürecinde olunduğu için bu operasyonlar sürdürülecek. AKP, başlangıçtan itibaren sahada “dava partisi” kimliğini öne çıkararak hareket etti. Ancak partinin üçüncü dördüncü kuşağı denilen yeni teşkilat yöneticilerinin sahne aldığı son dönemde partinin “dava partisi” kimliğinde erimeler gözlenmeye başlandı. Parti adına “dava adamı” yerine “siyaset profesyoneli” kadroların öne çıktığı şikayetleri çoğaldı. Teşkilat yöneticilerindeki bu değişim, teşkilatlarda daha çok ilgi çeken ve konuşulan konuların “ihale-rant-para” olması şeklinde kendini gösterdi.
-Küskünler: Partinin, yönetim anlamında başlangıçtaki “ortak akılla yönetim” kimliğinden uzaklaşması sürecinde kurucu kadrolarının küskünlüğü sürüyor. Eski Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, açık olarak bir muhaliflik göstermese de partiye mesafeli olduğunun mesajını veriyor. Eski Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun kendisini mağdur olarak gördüğü biliniyor. Kuruculardan Bülent Arınç başta olmak üzere çok sayıda eski bakanın, partiye uzaklığı giderilmedi. “Küskün” olarak tanımlanan bu isimlerin tamamının 16 Nisan referandumunda açıkça evet yönünde tavır almadıkları ifade edilirken, bu uzaklıklarının devam etmesinin 2019 seçimleri için sorun olacağı açık.
-Akşener partisi: Partisini bu ay sonuna kadar kurması beklenen Meral Akşener hareketi de AKP’nin 2019 öncesi karşısına sıkıntı olarak çıkıyor. Akşener’in daha çok MHP’den oy alacağı görülüyor. Ancak kuruluş aşamasında AKP içinde yer alıp son anda ayrılan bir isim olması, AKP içindeki MHP ve merkez sağ eğilimli seçmene sempatik gelmesiyle, Akşener’in 2019 seçimleri için risk olduğu anketlerde de görülüyor.
-FETÖ mağduriyetleri: Fetö soruşturmalarının kitlesel olarak çok genişlemesi de partinin önündeki sıkıntılardan biri olarak görülüyor. FETÖ soruşturmalarının yaklaşık 1 milyon olarak hesaplanan seçmeni doğrudan ilgilendirmesi, 2019 öncesi doğrudan oy hesaplarını etkiliyor. Geçmişte neredeyse tamamı AKP seçmeni olan doğrudan darbe bağlantıları içinde olmadıkları halde yaygın FETÖ soruşturmalarından etkilenen seçmenler de 2019 hesaplarında göz önünde tutuluyor.
